نوشتاری بر بلندی های بادگیر

نام اثر: بلندی های بادگیر( عشق هرگز نمی میرد)

نوع اثر: کتاب( داستان بلند)

نویسنده: امیلی برونته

مترجم: علی اصغر بهرام بیگی

ناشر: نشر نو با همکاری انتشارات جامی، چاپ هفدهم، 1389

تعداد صفحه: 447

قیمت: 8500 تومان

        
             "بلندی های بادگیر" روایت خوشی های ناکام، باز تولید نفرت حاصل از تحقیر مدام، و زوال انسان هاست. بلندی های بادگیر یک اثر به تمام معنا کلاسیک است که در نیمه اول صده 18 میلادی به نگارش درآمده است. یک داستان انگلیسی تمام عیار که به خوبی مناسبات اصالت نژادی و طبقاتی بودن جامعه از آن هویداست. بلندی های بادگیر مانند هر اثر کلاسیک دیگر به توصیف ریز محیط و شخصیت ها می پردازد و از این رو بسیار بلند و طولانی است.

            بن مایه بلندی های بادگیر نشان دادن اثر عمیق تحقیر بر انسان ها و پیامد نهایی آن که همان خشم و نفرت است می باشد. در اینجا ما با تسلسل و دور این فرآیند بازتولید نفرت سر و کار داریم؛ به وجهی که هر شخصیتی که تحقیر می شود در پی روزی است که قدرت را بدست بگیرد و خشم حاصل از آن تحقیر را با تحقیر دیگران آرام سازد و دوباره انسان هایی بوجود آورد که مترصد همین فرصت برای کینه توزی و انتقام گیری هستند. از سوی دیگر نویسنده در پی نشان دادن گذرا بودن خوشبختی و ناکامی همیشگی و نهایی است؛ به طوری که اندک خوشی دیری نمی پاید و جای آن را مرگ کسی می گیرد که قصد داشت تا ابد در آن خوشی بیاساید. به نوعی شاید بتوان گفت این نوع نگاه به زندگی حاصل مرارت هایی است که بر روح خود نویسنده وارد شده است و مرگ وی در 30 سالگی نیز شاهدی بر همین مدعاست.

            داستان به شدت جذاب و گیراست. از آن نوع رمان هایی که گذر زمان فرموش می شوند و حجم زیاد آنان اصلا به چشم نمی آید. در این میان نباید از ترجمه بسیار عالی "علی اصغر بهرام بیگی" به سادگی گذشت که بخش زیادی از پرکشش بودن داستان حاصل هنر اوست. قصه سراسر پر از اتفاق است، پر از کنش و پر از واکنش های متضاد و ضرباهنگی سریع که خوننده را مدام به جلوتر می خواند. نویسنده با توجه به اینکه فضای کافی در اختیار داشته است در شخصیت پردازی کم نقص عمل کرده است و محیط داستان را با جزئیات تمام شرح داده است. در شخصیت پردازی، بسیاری از جاها در نشان دادن چند بعدی بودن انسان ها و پیچیدگی شان به استادی عمل کرده است ولی شاید تنها ایرادی که بتوان به وی گرفت این باشد که در بخش عمده ای از کتاب شخصیت های زن داستان عمدتا یکجور کنش دارند و پیش بینی پذیر می شوند. هرچند شاید بتوان این استدلال را کرد که از آنجا که اکثر شخصیت های زن داستان ارباب زاده هستند نوع خاص تربیت آنها به این همانندی دامن زده است. با این حال امیلی برونته کاملا هنر بی بدیل خود را در داستان نویسی در همین یک اثر به تنهایی اثبات کرده است.

            نکته ای که شاید برونته باید بدان بیشتر می پرداخت پرداخت تحول ناگهانی هیت کلیف( شخصیت اول داستان) است. به نظرم نیاز بود تا برونته هرچه بیشتر این تحول ناگهانی وی و حرکتش به سوی مرگ را تبیین کند زیرا آنقدر در شخصیت پردازی وی به عنوان انسان کینه توز و منتقم با شدت و واقعی عمل کرده است که حتی مخاطب می تواند باور کند وی بعد مرگش نیز به این خشم و عصیان و انتقام ادامه خواهد داد و هیچ چیزی او را متوقف نخواهد کرد.

            بلندی های بادگیر یکی از جذاب ترین و پرکشش ترین داستان هایی است که تا بحال خوانده ام. توصیف فوق العاده، ترجمه عالی، و ضرباهنگ تند به اثر کمک فراوانی کرده است و واقعا قول می دهم از آن رمان هایی باشد که شما را از کار اصلی تان بیندازد. یک اثر کلاسیک ناب و به قول دنیا یک اصل جنس.